با این حال برخلاف انتظارها او در ضیافت ناهار دبیرکل سازمان ملل متحد حاضر نشد تا امکان دیدار با باراک اوباما از بین برود.در نتیجه با این غیبت عملا پرونده گمانهزنیها میان روسای جمهوری ایران و آمریکا با واسطهگری دبیرکل سازمان ملل متحد بسته شد.
حسن روحانی پیش از شروع سخنرانی خود در سازمان ملل با فرانسوا اولاند رییسجمهوری فرانسه و کریستین لوگارد رییس صندوق بینالمللی پول دیدار و گفتوگو کرد.
حال پس از شرکت نکردن هیات ایرانی در ضیافت ناهار بان کی مون دبیر کل سازمان ملل، همه نگاه ها به سخنرانی دو رئیس جمهور دوخته شده بود تا از میان صبحت های آنها بتوان نکته ای را دریافت.
هنگام سخنرانی رؤسای جمهور دو کشور ، از یک سو هیچ یک از دو رئیس جمهور در سالن حضور نداشتند و از سوی دیگر، صندلی های نمایندگان طرف مقابل هم خالی نبود. هر دو کشور ، راه میانه را برگزیده بودند:« نه ترک سالن و نه حضور در عالی ترین سطح ؛ بلکه حضور در پای سخنان طرف مقابل ، در قامت یک هیأت کوچک دیپلماتیک. »
این بار کسی سالن را ترک نکرد و روسای کشورهای جهان تا پایان، سخنرانی رییسجمهوری ایران را گوش دادند. حضور روسای جمهوریاسلامی ایران در سازمان ملل همیشه خبرساز بوده است. چه آن روز که محمدعلی رجایی پای خود را بر تریبون محل سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل متحد گذاشت و از شکنجههای شاه گفت و چه امروز که حسن روحانی از گفتوگو و تعامل با جهان سخن گفت.
گمانهزنیها تا به اینجا، محقق نشد. حسن روحانی در ضیافت ناهار دبیرکل سازمانملل که احتمال میرفت به مصافحه او و اوباما منجر شود، حضور پیدا نکرد.اوباما هم هنگام سخنرانی روحانی غایب بود اما «شاید وقتی دیگر» این دیدار انجام شود.

حسن روحانی که برخی معتقد بودند در این سفر، قفل سی وچهار ساله رابطه تهران – واشنگتن را باز میکند، در میهمانی ناهار سازمانملل هم حضور نیافت. اگر چه دیدار اوباما و روحانی هنوز صورت نگرفته اما به نظر میرسد مذاکرات ایران و آمریکا در سطح وزرای خارجه دو کشور یعنی جان کری و محمدجواد ظریف انجام گیرد.
به گزارش رویترز یک مقام ارشد آمریکایی گفته است: «دیداری میان اوباما و روحانی صورت نخواهد گرفت… ما بهطور ضمنی گفتیم در صورتی که امکانش پیش بیاید، دو طرف میتوانند در حاشیه نشست با یکدیگر گفتوگو کنند.
این مقام آمریکایی افزود: «طرف ایرانی پاسخ داد و مشخص شد که در حال حاضر، با در نظر گرفتن شرایط سیاسی در ایران، این دیدار برایشان بسیار پیچیده است.» به گزارش خبرگزاری فرانسه، آمریکا به ایران پیشنهاد «مواجهه» با اوباما را داده است، اما این امر «بسیار پیچیده» بود.
از سوی دیگر خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی «ایرنا» ساعات پایانی شب گذشته، به نقل از یک مقام ایرانی در مورد ملاقات روسای جمهور ایران و آمریکا نوشت: دو طرف از اصل گفتوگو استقبال کردهاند. او، با اشاره به اینکه محتوا و ثمربخشبودن نتایج این دیدار مورد توجه طرفین قرار دارد، گفت: دو طرف تصمیم گرفتند در یک دوره زمانی مناسب و در سطوح مختلف زمینههای لازم را برای مذاکرات سازنده در موضوع هستهای فراهم آورند.
طبق رسم معمول سازمان ملل، روسای شرکت کننده در مجمع عمومی کنار یکدیگر عکس یادگاری میگیرندبرخی از ناظران در انتظار رخدادهای احتمالی قاب عکس فردا هستند
از آن روزی که محمدعلی رجایی پای خود را بر تریبون محل سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل متحد گذاشت و از شکنجههای شاه گفت تا سیدمحمد خاتمی 16 سال پیش در صحن عمومی سازمان ملل چهرهای متفاوت از ایران به نمایش گذاشت، او به کشورهای جهان پیشنهاد داد برای جلوگیری از جنگ و اختلاف سال 2001 را سال گفتوگوی تمدنها بنامند؛ پیشنهادی که مورد استقبال جهان قرار گرفت.
محمود احمدینژاد نیز چهرهای دیگر از ایران را در سازمان ملل به نمایش گذاشت. سخنرانیهای مسافر دائمی نیویورک، معمولا با واکنش تند خارجی و در مقابل با استقبال بعضی گروهها و جریانهای داخلی مواجه میشد؛ هرچند سایه سنگین حاشیههای پس از سفر احمدینژاد همیشه بر متن غلبه میکرد . چه امروز که حسن روحانی از گفتوگو و تعامل با جهان سخن گفت.
حسن روحانی پس از هشت سال چالش ایران با کشورهای منطقه و اروپایی عازم نیویورک شد تا همان صدای آشنای مردم ایران را که همیشه از صلح میگویند به گوش جهانیان برساند؛
روحانی سخنانش در مجمع عمومی سازمان ملل را اینگونه آغاز کرد: آقای رییس! جهان ما جهانی پر از بیم و امید است: بیم جنگ و مناسبات خصومتآمیز منطقهای و جهانی، بیم رویارویی هویتهای مرگبار مذهبی، قومی و ملی، بیم نهادینه شدن خشونت و افراطیگری، بیم فقر و تبعیض خُردکننده، بیم تباهی و نابودی منابع حیاتی، بیم بیتوجهی به کرامت و حقوق انسان و بیم غفلت از اخلاق. رئیس جمهور اینبار با طرح موضوع اعتدال تصویر متفاوتی از ایران ارائه کرد.
گرچه تاکنون این سخنرانی موجب دیدار روسای جمهور ایران آمریکا نشده است که بیشترین گمانه زنی ها را تا به الان داشته اما آیا این مواضع کشورمان را که توسط رئیس جمهور در این اجلاس مطرح شد را میتوان نشانههای خروج از بن بست مذاکرات هسته ای خواند؟
باراک اوباما دید که پیش از سخنرانی حسن روحانی با لحنی متفاوت وبسیار ملایمتر با ایران سخن گفت، آیا این نرمش را می توان دلیل برای تفاهم دو کشور خواند یا خیر؟
—————————————————-
در این زمینه شبکه صهیونیستی بالاترین به قلم یکی از عناصر ضد انقلاب نوشت: «روحانی نه احمدی نژاد هست و نه خاتمی بلکه دقیقاً کپی شده [آیتالله] خامنهای است. سخنان حسن روحانی در جاهای مختلف را که میشنوم تنها یاد یک شخصیت میافتم. آن شخصیت نه احمدینژاد نه خاتمی بلکه شخص [آیتالله] سیدعلی خامنهای است. شما میتوانید نقطه نظرات مختلف روحانی را بررسی کنید. از نقطه نظر در مورد کهریزک تا نقطه نظر در مورد فتنه (جنبش سبز ملت ایران). از نقطه نظر در مورد رفع شبهه در انتخابات تا نقطه نظر در مورد سپاه پاسداران حتی در مورد توبه کردن موسوی و کروبی و امثالهم هم نظرات [آیتالله] خامنهای را دقیقاً تکرار میکند.»
همکار بالاترین میافزاید: اگر بخواهیم شخصیت رهبر را هم در نظر بگیریم او آن تندرویهای خاص را ندارد و بسیاری مواقع حد بین تندروها و اصلاحطلبها میشود. حال که روحانی به سازمان ملل رفت بسیاری انتظار داشتند که یک معجزه کند ولی چیزی که دیدیم و شنیدیم دقیقا سخنان رهبر بود که در آنجا بازتاب داده شد و دقیقا همان ژستها گرفته شد. مثلاً نرفتن به سر سفره شام [ناهار!] بانکیمون که مبادا با اوباما دیدار کند یا نرفتن به سخنرانی اوباما. خوب است سخنرانی [آیتالله] خامنهای در دهه 60 در سازمان ملل را هم ببینید.
از سوی دیگر سایت فتنهگر جرس (ارگان حلقه لندن) از قول مرتضی- ک از اعضای متواری گروهک ملی مذهبی نوشت: روحانی در سازمان ملل تلاش کرد سخنگو و مجری همان «نرمش قهرمانانه»ای باشد که رهبر جمهوری اسلامی از آن میگوید: همه سخنان روحانی در یک «متن» متبلور میشد و صورت بندی؛ «اقتدار جمهوری اسلامی». روحانی به وضوح تلاش میکرد سخنگو و مجری همان «نرمش قهرمانانه»ای باشد که رهبر جمهوری اسلامی از آن میگوید. این چنین، وی تمام ارتفاع صدا و بلاغت کلام و جدیت سیمای خود را به کار گرفت که به مخاطبان- و به خصوص غرب- یادآوری کند «جمهوری اسلامی ایران بر اعمال حقوق خود پافشاری میکند»؛ رعایت «احترام» جایگاه جمهوری اسلامی، ضروری است؛ و «پذیرش اعمال حق غنیسازی و سایر حقوق هستهای ایران» برای تهران اهمیت دارد و اینکه ایران «یک قدرت منطقهای» است که نه فقط در قبال «امنیت منطقه»، احساس مسئولیت میکند بلکه «امنیت جهان» را نیز در نظر دارد. روحانی البته چنان که مشتاقان تغییر منتظر بودند، قدر فرصت عالی را ندانست.
همچنین جمشید- ب در تحلیل بی بیسی با تخطئه مواضع دکتر روحانی مدعی شد «روحانی هیچ گام روشن و مشخصی برنداشت» و صدای آمریکا در گزارشی اعلام کرد «روحانی برای اینکه با اوباما مواجه نشود و دست ندهد به ضیافت بانکیمون نرفت. عدم حضور روحانی در این مهمانی نشانه تجربه وی و هماهنگی او با رهبری و سپاه پاسداران است.»
اما از جمله مضحکتر اظهارات «روحالله- ش» از اعضای فراری شاخه جوانان حزب مشارکت است که در وبلاگ خود مینویسد: «من اگر جای روحانی بودم سر میز ناهار و شراب مینشستم و از میزبان میخواستم سر میز من گوشت خوک و مشروبات الکلی نگذارد و… خود من اینجا در دانشگاه متوجه نشدهام اما آشپزها به من تذکر دادهاند که غذا از گوشت خوک درست شده (!).
دکتر روحانی به خاطر سرو مشروبات الکلی در مهمانی بانکیمون از حضور در آن امتناع کرد.
در حالی که روند کاهش نرخ دلار و سایر ارزها تا روز گذشته ادامه داشت، ولی الله سیف در اظهاراتی که به نظر کاملا هدفدار و از قبل تعیینشده میرسید، گفت "کاهش نرخ ارز به هیچ وجه دلیل خاصی ندارد و تنها دلیل آن خبرهای خوشبینانه نسبت به شرایط اقتصادی در آینده بوده است. در حال حاضر نرخ ارز در بازار به کف قیمت رسیده است."

همین اظهارنظر کافی بود تا روند کاهش نرخ ارز به یکباره متوقف شود و فرصت تک نرخی شدن دلار از میان برود. گفتنی است روند کاهش نرخ ارز در روزهای گذشته بسیاری از کارشناسان اقتصادی را به همنرخ شدن ارز مبادله ای و ارز بازار امیدوار کرده بود که دخالت بحث برانگیز دولت، این موضوع را از اساس منتفی کرد.
گفته می شود دلیل اصلی دخالت سیف در بازار ارز که با هدف جلوگیری از روند کاهش نرخ ارز انجام گرفت به کسری بودجه دولت و تلاش برای رفع این کسری از طرق مختلف مربوط می شود.
مسئولان اقتصادی دولت یازدهم در آغاز فعالیت خود از کسری 60 هزار میلیارد تومانی بودجه گلایه و تلاش کردند تا با پافشاری روی این موضوع مجلس را به کاهش بودجه و یا باز گذاشتن دست دولت برای رفع این کسری وادار کنند.
این در حالی است که آخرین تلاش دولت که ارائه لایحهای دوفوریتی با هدف دور زدن قانون بودجه و تلاش برای برداشت 6 درصد از سهم صندوق توسعه ملی بود با مخالفت نمایندگان مردم با دو فوریت آن، تقریبا با شکست روبرو شد هرچند دولت هنوز هم از اصلاح قانون بودجه به روندی که پیشنهاد داده ناامید نشده و امیدوار است با دور زدن قانون اولیه و کاهش سهم صندوق توسعه ملی از 26 به 20 درصد که به تبع آن با افزایش درآمدهای نفتی مواجه خواهد شد بخشی از کسری بودجه را حل کند.
با این وجود به نظر می رسد تیم اقتصادی دولت به این نتیجه رسیده که بخش اعظم کسری بودجه را مستقیما از جیب مردم تامین کند و در اولین گام در این راستا، جلوی کاهش نرخ ارز را گرفت تا به کم شدن درآمد بانک مرکزی منتج نشود.
گفتنی است دولت یازدهم با شعار "عدم دخالت دولت در بازار" به تبلیغ برنامه های اقتصادی خود پرداخته بود اما در اولین چالش جدی با دخالت در بازار ارز، فرصت طلایی تک نرخی شدن ارز را از میان برد.