یک ساعت بود داشتم مینوشتم..بعد نمیدانم دستم به چی خورد ک بک شد و...
شاید اعتراضی بوده به چیز هایی ک داشت تایپ میشد!
غرض نوشتن از نه هایی بود ک دنیا در جواب تمام نگاه های معنا دارم گفت!
و من بی چشم داشتی یک چشم محکم گفتم و بعدش در را بهم نکوبیدم!
یعنی ..بعدش سکوت بود و بازهم جاده!
تصورش را بکن...بخاطرش 3ساعت توی حیاط بودم...هوا هم ملس...اخ اخ!
بعد یک هو..فقط یک چال..به فنا برد هرچه بافته بودم!
عهد دیرینه فراموش کردم و یک نگاه دیگر به دنیا و ..بازهم همان جواب!
منم این بار گفتم..بی خیال دنیا!
حالا بیشتر درگیرش نمیشوم..شاید دوباره پاک شود و من بجای هرچه الان تایپ کردم فقط به یک بیت بسنده کنم!
همانم کلی است ها!!
خب..هرچه نمیگویم..همانم هم ارزوست!
بشود زودتر می نوسیم این ها را..
بذار چیزی ان ته مه ها نماند !
عاقبت فقط همین صفه ی مجازی برایم میماند ک تنها بازدید کننده اش خودم هستم!
عادم!!
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
