از آنجایی که بعضی ها همواره عادت به
تقلید از غرب دارند حتی در بحث ها وقتی
از قرآن و حدیث و روایت دلیل می آوری قبول
ندارند وحتما باید بگویی فلان نظریه پرداز
غربی چنین و چنان گفته تا بپذیرند ؛ فکر کردم
شاید بد نباشد در آستانه سال تحصیلی جدید و شروع کلاس های دانشجویان ،نیم نگاهی به پوشش
در دانشگاه های مختلف جهان داشته باشیم:
دانشگاه آکسفورد(انگلیس):
به معاون رئیس دانشگاه اختیار داده شده است تا تمام مقررات مربوط به لباس دانشگاهی را در آینده اجرا
نماید.
-فارغ التحصیلان دانشگاه باید لباس بلند ، گشاد و روپوش های رنگی مصوب دانشگاه
را بپوشند.
- اعضای دانشگاه نیز لباس بلندی را می پوشند که معاون دانشگاه
بعد از مشاوره و صلاح دید با رؤسای دانشکده و انجمن های دیگر و
موسسات تصویب کرده اند.
- افرادی که فارغ التحصیل دانشگاه های دیگر هستند و دارای مدرک آکسفورد می
باشند باید لباس مناسبی با کد دانشگاهی بپوشند.
- تمام افراد دانشگاه باید لباس دانشگاهی بپوشند؛برای مثال:
مردان باید از کت و شلوار تیره ،پیراهن سفید ساده ،کروات و جوراب استفاده
کنند.
زنان نیز باید دامن تیره یا شلوار
،بلوز سفید، ،کروات سیاه کفش سیاه و در صورت نیاز یک کت تیره بپوشند.
دانشجویان ترغیب می شوند تا در مراسم عمومی دانشگاه لباس رسمی بپوشند و از
لباس های نامناسب پرهیز کنند.
- مردان باید ظاهر مناسب و تمیز داشته باشند لباس باز و بدن نما نامناسب است.
اندازه شلوارک ها باید تا زانو باشد. مو باید رنگ طبیعی داشته باشد و
از مدل های افراطی پرهیز شود.خط ریش ها نباید بیش از اندازه بلند باشند بلکه باید
مرتب کوتاه شده باشند.
- ریش، ریش بزی ،گوشواره و دیگر موارد مشابه غیر قابل پذیرش است.
- زنان نیز باید ظاهری آراسته داشته باشند .لباس زنان نباید پشت باز یا بدون
آستین، تنگ و بالای زانو باشد.
- مدل مو و آرایش باید تمیز ،مرتب و به دور از مدل های افراطی و رنگ های غیر
متعارف باشد. همچنین خالکوبی مجاز نیست و در صورت وجود باید پوشیده باشد.
- برای همه پوشیدن کفش در محیط های عمومی الزامی است.
بقیه در ادامه مطلب...
اوایل فروردین سال 1360 بود. نیمه شب از خواب بیدار شدم. سالن بزرگى پشت اتاقمان قرار داشت، دیدم که از سالن صداى ناله می آید، جلوتر که رفتم دیدم حاج همت است که ناله میکند. کمى دقت کردم; دیدم با یک حالت عرفانى عجیبى نماز شب میخواند و به درگاه خدا ناله و گریه میکند. این شاید عجیبترین صحنه اى بود که در طول عمرم می دیدم. اگر کسى یک ساعت سخنرانى حاج همّت را گوش کند می بیند ایشان دائم از خدا، ایمان، صداقت و دوستى می گوید، همیشه می گفت: "اگر هر کارى کنید براى خدا باشد، پیروزى از آن ما خواهد بود." او می گفت : "همه کارهایمان باید براى خدا باشد; جنگمان براى خدا باشد، همه چیزمان براى خدا باشد حتى خوابیدنمان هم براى خدا باشد. اگر همه کارها براى خدا باشد چه بکشیم و چه کشته شویم، پیروز هستیم".
ادما لازمه گاهی کرکره شونو بکشن پایین بنویسن کسی نمرده فقط دلم گرفته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
